تعریف ضمانت نامه

تعریف ضمانت نامه

ضمانت نامه سندي است كه به موجب آن بانك ضمانت اشخاص حقيقي و حقوقي را در رابطه با انجام تكاليف و تعهدات موضوع قرارداد في مابين ذينفع (مضمون له ) و ضمانتخواه (مضمون عنه ) تا مبلغ مندرج در ضمانت نامه به عهده مي گيرد كه در صورت عدم انجام به موقع تعهدات از سوي ضمانت خواه با اعلام ذينفع قبل از انقضاي سررسيد ضمانت نامه، بانك مبلغ مذكور را در وجه ذينفع پرداخت نمايد.

به عبارت دیگر: ضمانتنامه بانکی ، تعهد کتبی وغیر قابل برگشت، جهت پرداخت مبلغ معینی به ارز یا ریال به ذینفع ضمانت نامه (خریدار/کارفرما) می‌باشد، در صورتی که ضمانتخواه (فروشنده/ پیمانکار) از انجام تعهدات خود بر طبق قرارداد پایه‌ی موضوع ضمانتنامه، منعقده فیمابین ذینفع و ضمانتخواه، قصور نماید و یا به هر دلیلی نسبت به انجام قرارداد مربوطه استنکاف ورزد.

به موجب ماده 684 قانون مدنی عقد ضمان عبارت است از اینکه شخص مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.

ضمانت نامه های بانکی غیرقابل انتقال بوده و فقط توسط ذینفع مندرج در متن ضمانت نامه قابل استفاده می باشد. ضمانت نامهبانکی تعهد غیر قابل برگشت بانک ضامن به ذینفع ضمانت نامهمی باشد که مستقل از قرارداد پایه بوده و صرفاً در صورت مطالبه وجه الضمان از سوی ذینفع مطابق با متن ضمانت نامه، قابل پرداخت است. ضمانت‌نامه‌های بانکی در سطح داخلی و بین‌المللی اقسام مختلفی دارند که حسب توافق طرفین، تنظیم و اجرا می‌شوند.