ودیعه در لغت به معنای سپرده و امانت می‌باشد. در اصطلاح حقوقی نیز ودیعه عقدی است كه به موجب آن، یك نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد تا وی آن را مجاناً نگاه دارد. ودیعه­گذار را مودع و ودیعه‌گیر را مستودع یا امین می‌گویند. ودیعه، عقد است لذا نیاز به ایجاب و قبول دارد.